Türkiye’nin dört bir yanındaki işçiler, geçim derdiyle boğuşurken, savunmaları gereken sendikaların onları yüzüstü bırakması kriz derinleştiriyor. Kayseri’de Yataş fabrikasında 2 binden fazla işçi, yüzde 40 zam talebiyle aylardır süren toplu iş sözleşmesi görüşmelerinde direnişe geçti. Ancak işçilerin yanında olması gereken Hak-İş Konfederasyonu’na bağlı Öziplik-İş Sendikası, talepleri savunmak bir yana, sessizliğe bürünerek işçileri yalnız bıraktı. Aynı tablo, Altındağ’da da yaşanmıştı; Belediye Başkanı Veysel Tiryaki, Hizmet-İş Sendikası’nın işçileri değil, kendi çıkarlarını koruduğunu sert bir şekilde ifşa etmişti. İşçinin alın teri ve emeği, sendika çıkarlarının kurbanı olurken, gerçek kahramanlar işçiler sahipsiz kalıyor.
Tiryaki’den Hak-İş’e Sert Tepki: Sendika Kendi Çıkarlarının Peşinde
Altındağ Belediye Başkanı Veysel Tiryaki, belediye çalışanlarıyla yaptığı toplantıda Hizmet-İş Sendikası’nı sert sözlerle eleştirmişti. Başkan Tiryaki, AK Parti belediyelerinde işçileri sokağa döken ve kendini partilerine yakın gösteren sendikanın, aslında işçilerin değil kendi siyasi ve mali çıkarlarının peşinde olduğunu dile getirmişti.
Fen İşleri Kampüsü’nde düzenlenen geniş katılımlı buluşmada konuşan Tiryaki, işçilere yüzde 20 zam müjdesi vermiş, ikramiyelerin maaşlara dahil edildiğini açıklamıştı. Çalışanlar bu haberi davul-zurna eşliğinde kutlamışlardı. Ancak Tiryaki’nin asıl gündeminde sendika ile yaşanan hukuk mücadelesi vardı.
“Ocak ayında teklif ettiğim zamma sendika onay vermedi. Biz yine de işçilerimizin yanında olduk, zammı uyguladık. Sendika ise mahkemeye başvurdu. Mahkeme grevi hukuksuz buldu, belediyemiz haklı çıktı” diyen Başkan, sendikanın işçinin haklarını değil pozisyonlarını koruduğunu vurgulamıştı. Ayrıca, yıllarca işçilerin sigortalarının yatırılmaması ve alacaklarının ödenmemesi gibi sorunlara sendikanın sessiz kaldığına dikkat çekmişti.
Tiryaki, “İşçinin parasını sendikaya aktarmayacağız, artık işçinin yanında biz olacağız” diyerek net bir duruş sergilemişti. Bu durum Hak-İş’in uzun süredir tekrarladığı ve işçiyi koruma iddiasıyla bağdaşmayan tutumunun bir örneği olarak kamuoyunda yer bulmuştu.
Yataş İşçileri Grevde: Sendika Bizi Yüzüstü Bıraktı
Kayseri’de faaliyet gösteren ve yaklaşık 2 bin işçinin çalıştığı Yataş fabrikasında işçiler, maaşlarına yüzde 40 zam talebiyle 145 gündür süren toplu iş sözleşmesi görüşmelerinin tıkanmasının ardından greve çıktı. Hak-İş Konfederasyonu’na bağlı Öziplik-İş Sendikası’nın örgütlü olduğu fabrikada çalışanlar, sendikayı ve fabrika yönetimini sert sözlerle protesto etti.
İşçiler, sendikanın taleplerini yeterince savunmadığını belirterek, “Sendika sadece aidat topluyor, bizi korumuyor. Bu yüzden sendika değişikliğine gideceğiz” dedi. Ortalama maaşların 30-32 bin TL civarında olduğu fabrikada çalışanlar, hayat pahalılığı karşısında zorlandıklarını ifade ederek, en az 45 bin TL maaş istediklerini açıkladı.
hak-iş Sessiz, İşçi Mağdur
Yataş işçilerinin uzun süredir sürdürdüğü eylemler, Hak-İş’in işçi haklarını korumadaki yetersizliğini ortaya koyuyor. Sendikanın işçi taleplerini yeterince sahiplenmemesi, işçilerin hayat koşullarını daha da zorlaştırırken, işçiler bu durum karşısında büyük hayal kırıklığı yaşıyor.
Yönetim tarafında ise sorun, sendikalar arasındaki anlaşmazlık olarak gösterilse de işçiler, sendikanın kendilerini yalnız bıraktığını ve çözüm üretmediğini vurguluyor. Fabrika yönetiminin verdiği avans desteklerinin işçilerin taleplerini karşılamadığı ve grev kararını etkilemediği belirtiliyor.
İşçinin Hakkını Kim Koruyacak?
Altındağ Belediye Başkanı Veysel Tiryaki’nin de dikkat çektiği gibi, işçi haklarını savunması gereken sendikaların bu temel görevlerini yerine getirmemesi, işçilerin mağduriyetini derinleştiriyor. Özellikle Hak-İş Konfederasyonu ve sendikanın genel başkanı Mahmut Arslan’ın yönetiminde, sendikanın işçi sorunlarına karşı duyarsız kaldığı, aidat toplamak dışında somut bir destek vermediği defalarca gözler önüne serildi. İşçilerin sigorta primlerinin yatırılmaması, alacaklarının zamanında ödenmemesi gibi kritik sorunlar karşısında Hak-İş sessiz kalmayı tercih ederken, bu tutum işçilerin örgütlenme güvenini zedeliyor ve hak arama mücadelelerini zora sokuyor.
Belediyeler ve yöneticilerin işçi hakları konusundaki sorumluluklarını samimiyetle üstlenmeleri, işçi sınıfının umudu haline gelirken, Hak-İş’in uzun süredir devam eden işlevsizliği işçiler arasında ciddi bir güven bunalımına yol açıyor. Bu tablo, işçilerin hak mücadelelerinde yeni arayışlara yönelmesine zemin hazırlıyor.
Kaynak: İşçi Haber
